Άλλα είδη πανίδας
Η χερσόνησος του Ακρωτηρίου υποστηρίζει ιδιαίτερη ποικιλία ειδών πανίδας, μερικά από τα οποία αναφέρονται πιο κάτω.
Ερπετά
Θαλάσσιες Χελώνες
Αναπαραγωγικοί πληθυσμοί δύο ειδών θαλάσσιων χελωνών, της Καρέτα Καρέτα (Caretta caretta) και της Πράσινης Χελώνας (Chelonia mydas) χρησιμοποιούν τις παραλίες του Ακρωτηρίου για φωλεοποίηση. Από το 1994 που ξεκίνησε η συστηματική παρακολούθηση των θαλάσσιων χελωνών, υπάρχουν κατά μέσο όρο ~20 φωλιές της Caretta caretta ανά εποχή και >10 φωλιές της Chelonia mydas. Οι χελώνες χρησιμοποιούν επίσης τη θάλασσα γύρω από τη χερσόνησο του Ακρωτηρίου για αναπαραγωγή και τροφοληψία.
Ερπετά
Ακανθοδάκτυλος – Αμμόσαυρα
Η αμμόσαυρα (Acanthodactylus schreiberi) είναι κοινή στο Ακρωτήρι. Προτιμά θινικά συστήματα ή χαλαρό έδαφος κοντά στις θίνες. Μπορεί επίσης να εντοπιστεί σε καλλιέργειες με αμμώδες έδαφος. Έχει σημαντικό ρόλο στην τροφική αλυσίδα, καθώς τρώει κυρίως σκαθάρια ή άλλα έντομα, ενώ τρώγεται από πολλά είδη πουλιών και φίδια. Απαντάται στην Κύπρο, το Ισραήλ, τον Λίβανο και την Τουρκία και θεωρείται απειλούμενο είδος, λόγω της σοβαρής μείωσης του πληθυσμού του.
Θηλαστικά
Mediterranean Monk Seal (Monachus monachus)
Η Μεσογειακή φώκια είναι από τα σπανιότερα θαλάσσια θηλαστικά στον κόσμο, με εκτιμώμενο πληθυσμό λιγότερο από 700 άτομα. Υπάρχει μόνο στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και στις ακτές της βορειοδυτικής Αφρικής. Εντοπίζεται κυρίως παράκτια, σε περιορισμένο γεωγραφικά χώρο και αποφεύγει να μετακινείται σε μεγάλες αποστάσεις. Οι θηλυκές φώκιες χρησιμοποιούν σπηλιές με βυθισμένες εισόδους για να γεννήσουν ή/και να μεγαλώσουν τα μικρά τους. Οι θαλάσσιες σπηλιές στους γκρεμούς του Ακρωτηρίου είναι από τις λίγες εναπομείνασες περιοχές αναπαραγωγής της Μεσογειακής Φώκιας στην Κύπρο.
Θηλαστικά
Αιγυπτιακή φρουτονυχτερίδα (Rousettus aegyptiacus)
Η αιγυπτιακή φρουτονυχτερίδα (Rousettus aegyptiacus) είναι το μεγαλύτερο είδος νυχτερίδας στην Ευρώπη και προστατεύεται αυστηρά. Έχει αποσπασματική κατανομή από την υπο-σαχάρια Αφρική, τη Βόρεια Αφρική, τη Μέση Ανατολή και περιοχές στη νοτιοδυτική Ασία. Η Κύπρος βρίσκεται κοντά στο βόρειο όριο της κατανομής της και είναι η μόνη χώρα της ΕΕ που φιλοξενεί αυτό το είδος. Εξαρτάται από την επαρκή παροχή τροφής από οπωροφόρα δέντρα και κατάλληλες θέσεις για να γεννήσει τα μικρά της. Η φρουτονυχτερίδα χρησιμοποιεί σπηλιές ή άλλες τεχνητές κατασκευές που παρέχουν αντίστοιχες συνθήκες σκότους και υγρασίας, όπως σήραγγες άρδευσης και μεταλλείων ή εγκαταλειμμένα κτήρια. Οι θαλάσσιες σπηλιές στους γκρεμούς νότια του Ακρωτηρίου, φιλοξενούν μια σημαντική αποικία του είδους.
Θηλαστικά
Πτερυγονυχτερίδα (Miniopterus schreibersii)
Σύμφωνα με στοιχεία από την IUCN, η Πτερυγονυχτερίδα εντοπίζεται στη νοτιοδυτική Ευρώπη, τη βόρεια και δυτική Αφρική και τη Μέση Ανατολή. Είναι είδος κοινωνικό που ζει σε αποικίες, σε σπηλιές, σήραγγες μεταλλείων ή άλλες κατασκευές. Αναζητά τροφή σε διάφορες ανοικτές θέσεις χωρίς πυκνή βλάστηση, αλλά και σε περι-αστικές περιοχές. Τρέφεται με έντομα. Αποικίες πτερυγονυχτερίδας υπάρχουν σε δύο σπηλιές στον σταθμό RAF Ακρωτηρίου.
Ασπόνδυλα
Brachinella spinosa
Η Brachinella spinosa είναι ένα μικρό καρκινοειδές, πολύ κοινό στους αλμυρούς και υφάλμυρους υγροτόπους των χωρών της Μεσογείου. Στην Κύπρο βρίσκεται μόνο στους υγροτόπους του Ακρωτηρίου, όπου παίζει σημαντικό οικολογικό ρόλο στην τροφική αλυσίδα. Τα φλαμίνγκο και άλλα είδη πουλιών τρέφονται με Brachinella, εκμεταλλευόμενα την μεγάλη πυκνότητα του πληθυσμού της το χειμώνα. Το είδος ανταποκρίνεται στον κύκλο του νερού στην αλυκή και εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την εποχιακή διακύμανση της υδροχημείας, την αλατότητα και το pH. Η Brachinella, μπορεί να επιβιώσει συνθήκες παρατεταμένης ξηρασίας, καθώς σχηματίζει ανθεκτικές κύστεις στο υπόστρωμα της αλυκής, που εκκολάπτονται μόνο όταν οι συνθήκες καταστούν κατάλληλες.
Ασπόνδυλα
Λιβελούλες
Από τα 37 είδη λιβελούλων που υπάρχουν στην Κύπρο, στο Ακρωτήρι μπορεί κανείς να παρατηρήσει τις 20. Σημειώνεται ισχυρή συσχέτιση μεταξύ των επιπέδων βροχόπτωσης του χειμώνα στην περιοχή και της αφθονίας λιβελούλων. Κατάλληλες θέσεις για παρατήρηση λιβελούλων στο Ακρωτήρι είναι το λιβάδι Ακρωτηρίου, η λίμνη Μακριά, τα λιμνία στην περιοχή του Μερρά και η Δεσποτική Λίμνη. Η νότια περιοχή κοντά στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Ακρωτηρίου, είναι ίσως η πιο σημαντική τοποθεσία στην Ευρώπη για το είδος Lestes macrostigma. Άλλα είδη λιβελούλων στην περιοχή Ακρωτηρίου είναι τα Sympetrum fonscolombii, Crocothemis erythraea, Orthetrum sabina, Trithemis annulata, Anax parthenope, Ischnura elegans.
Ασπόνδυλα
Πεταλούδες & Νυχτοπεταλούδες
Στη χερσόνησο του Ακρωτηρίου έχουν καταγραφεί μέχρι στιγμής 18 είδη πεταλούδων, τέσσερα από τα οποία είναι ενδημικά είδη ή υποείδη. Οι ανοιχτές δασικές εκτάσεις και οι ημιφυσικές περιοχές συντηρούν υψηλό πλούτο ειδών πεταλούδας. Κοινά είδη που μπορεί κανείς να παρατηρήσει στην περιοχή είναι η Vanessa cardui, Hipparchia cypriensis, Papilio machaon, Pieris brassicae, Polyommatus icarus, Lycaena phlaeas, Maniola cypricola, Leptotes pirithous.
Στην περιοχή έχουν καταγραφεί 82 είδη νυχτοπεταλούδων, με το δάσος του ευκαλυπτώνα να συντηρεί τα περισσότερα. Κοινά είδη στην περιοχή είναι τα Lasiocampa terreni, Micropterix cypriensis, Macroglossum stellatarum, Ocnogyna loewii, Catarhoe hortulanaria.
Αμφίβια
Hyla savignyi
Ο Μεσογειακός Δεντροβάτραχος (Hyla savignyi) εντοπίζεται από τις περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου έως τη δυτική Ασία και τον Νότιο Καύκασο. Παρόλο που μπορεί να ζήσει σε πολλούς τύπους ενδιαιτημάτων, προτιμά τους υγρότοπους γλυκού νερού λόγω της αφθονίας των εντόμων. Το είδος μπαίνει στο νερό μόνο για αναπαραγωγή. Κατά τη διάρκεια της χειμερινής περιόδου (Νοέμβριος - Μάρτιος), πέφτει σε χειμερία νάρκη σε λαγούμια στο έδαφος ή άλλες κρυψώνες.
Μεγάλοι αριθμοί του δεντροβάτραχου αναπαράγονται στο λιβάδι Ακρωτηρίου και το χειμώνα μετακινούνται στις γύρω περιοχές για χειμέρια νάρκη ή κρύβονται στο έδαφος, ιδιαίτερα στο βόρειο τμήμα του Λιβαδιού. Δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες για αυτές τις μετακινήσεις του είδους, εκτός από παρατηρήσεις στα τέλη του χειμώνα/αρχές της άνοιξης, όταν μεγάλοι αριθμοί επιστρέφουν στο Λιβάδι. Αποτελούν σημαντική πηγή τροφής για τα πουλιά του υγροτόπου και καταναλώνουν μεγάλους αριθμούς εντόμων. Αν και αυτό το είδος απαντάται σε πολλές άλλες τοποθεσίες στην Κύπρο, το λιβάδι Ακρωτηρίου, είναι η σημαντικότερη περιοχή αναπαραγωγής του δεντροβάτραχου στο νησί.
Ψάρια
Aphanius fasciatus
Η μεσογειακή ζαμπαρόλα (Aphanius fasciatus) είναι ενδημικό ψάρι της Μεσογείου με εξάπλωση σε όλες τις χώρες της, εκτός από την Ιβηρική χερσόνησο. Περιορίζεται στα παράκτια ύδατα, κυρίως λιμνοθάλασσες, αλμυρά έλη και μικρά ποτάμια με πυκνή βυθισμένη βλάστηση και μακροφύκη. Περιλαμβάνεται στο Παράρτημα ΙΙ της Νόμου της Φύσης (Nature Ordinance), βάσει του οποίου απαιτείται προστασία και διαχείριση του είδους μέσω του καθορισμού προστατευόμενων περιοχών. Εντοπίζεται κυρίως στη λίμνη Μακριά, αλλά χρησιμοποιεί όλα τα υδάτινα σώματα του συστήματος υγροτόπων Ακρωτηρίου. Η χερσόνησος του Ακρωτηρίου είναι μια από τις ελάχιστες περιοχές που φιλοξενούν αυτό το είδος στην Κύπρο.